Mándaa, palabra sánscrita (antiga lingua indoeuropea dos brahmanas que se mantén como lingua culta) cuxo significado é “círculo”, é unha representación simbólica e arquetípica (tipo ou modelo ideal de algo) do universo.
Represéntase cun conxunto de figuras e formas xeométricas concéntricas.
O seu principal obxectivo é fomentar a concentración da enerxía nun só punto durante a meditación.
Aínda que se utilizan dende tempos remotos en todas as civilizacións con diferentes manifestacións, foi no século pasado cando se utilizaron como debuxos terapéuticos.
Concéntración e a aprendizaxe
Equilibra os hemisferios cerebrais
Favorece o descanso e o sono
Facilita a comunicación e potencia a creatividade
Desenvolve os sentidos e a capacidade de percepción
Fomenta a iniciativa persoal
Estimula a imaxinación favorecendo a libre expresión
DEBUXAR E PINTAR MANDALAS POSIBILITA:
A través do debuxo, da cor, o neno expresa o seu mundo interior, pensamentos, ideas, estados de ánimo e relacións co mundo dun modo cada vez máis complexo, dende os primeiros garabatos ás creacións artísticas máis abstractas e elaboradas desenvolvendo con iso a súa psicomotricidade, e confirmando a súa estreita relación co desenvolvemento integral do neno.
NORMAS PARA PINTAR UNA MANDALA
O requisito fundamental dunha mandala é que debe manter un equilibrio en toda a súa forma; polo tanto é importante escoller ben as cores e manter un chisco de simetría na súa forma.
Normas para pintar unha mandala:
Antes de comezar a pintar o mandala, obsérva con tranquilidade durante uns minutos.
Sente o seu gratificante efecto.
Comezar a pintalo polo centro para liberar as enerxías que esconde.
Se se pinta de fóra cara a dentro, e contraremos meditativamente o noso propio centro.
Á hora de pintar, respectar a dirección coa que se empezou.
Pintar ata que considere que a mandala está rematada.
Para relaxarse e aumentar a concentración pódense facer moitas cousas. Unha delas é, en silencio ou cunha música de fondo suave, pintar unha mandala.